1.maí

Einu sinni á ári fer fólk sem trúir því að frelsi, jafnrétti og bræðralag eigi að vera leiðarljós í samfélögum heimsins út á götu, allskonar fólk, frá flest öllum löndum, úr margskonar atvinnugeirum, misróttækt en allt þetta fólk marserar engu að síður saman - í alþjóðlegri samstöðu á degi verkalýðsins, alþýðunnar, fólksins. Í baráttunni fyrir þessum degi hefur fólk verið myrt, lokað inni, lamið og niðurlægt. Það að fara í kröfugöngu þýðir ekki að þú haldir að þú sér verkalýður, ein þjáð sál þúsunda frá þúsund löndum. Það þýðir að þér fannst baráttan sem þetta fólk stóð í þess virði að gefa henni tvær klukkustundir einu sinni á ári og minnast hennar. Ennfremur þýðir kröfugangan einfaldlega að þú vilt setja manneskjuna í fyrsta sæti, það er hægt að útrýma fátækt og það er meira að segja ekki dýrt, hugarfars breytingu þarf bara til. Vegna þess að kerfið okkar í dag virkar ekki fyrir fólk, bara fyrirtæki, peninga og tilbúinn hagvöxt - en án hamingjusamra jafnra borgar sem lifa í frjálsu samfélagi sem kemur vel fram við alla, óháð kyni, þjóðfélagsstöðu, heilsufari og aldri. Þá skiptir það bara engu máli.
-
Gleðilegan 1.Maí
Lalli